İskenderun’da deprem sonrası çalışmalar yürüyor..
Çoktur, azdır, tartışılır elbet..
Geçtiğimiz günlerde belediye meclisinde depremin ilk saatlerinin yer aldığı görüntüleri ve yapılan çalışmaları tüm meclis üyeleriyle birlikte izledik.
Yüreğimiz yandı yine, gözyaşı döktük..
Sahil apartmanı, Eda apartmanı..
Battı çıktının etrafı, Mustafa Kemal Mahallesi, Sakarya ve birçok mahallede binalar yerle bir olmuş, yardım çığlıkları yükseliyordu.
İskenderun Limanı yanıyordu..
Sahil, çarşı bir metreye yakın çökmüştü!
Ertesi gün yardım tırları geldi, memleketin her yerinden ekipler koştu, Hatay’a..
Allah razı olsun!
Çadırlar, sonrasında konteynerler..
Şimdi de kalıcı konutlara başlandı.
Depremde ağır hasar alan binalar halen yıkılıyor..
9 ay geçti..
11 ili vuran depremde yaraların sarılmasında öyle ya da böyle herkesin katkısı var.
Yalnız, Antakya’nın neredeyse yüzde 90’ı yok oldu..
Yeniden ayağa kaldırmak hepimizin görevi!
İskenderun’da çok şükür hayat normala döndü..
Aldığımız nefese şükrediyoruz.
İskenderun’da yıkımdan kalan molozların kaldırılması, içmesuyu şebekelerinden kaynaklanan arızalı yolların asfaltla kaplanması, çöken parkelerin yenilenmesi, şehrin temizliği ve en önemlisi, bir an önce konteynerlerden kalıcı konutlara geçiş olmalı..
İnanın bunun dışında her şey zamanla düzelir..
Zaten asfaltlama işi başladı.
İskenderun Belediyesi tarafından, parke ve kaldırımlar için ihale de yapıldı.
Burada tavsiyem olacak;
Bu şehir için iş dünyasının yardımları oldu. Yine de olur..
Mesela, sahil için yolları kırıp, yenilemek için araç mı lazım?
Dünya kadar araç ve ekipman var, iş dünyasında, isteyelim..
Yürekten inanıyorum ki, sahile, hatta molozların taşınması için çoğunu gönderirler..
Büyükşehir ve ilçe belediyelerin gücü bir yere kadar..
Hükümetin, Hatay’ı tüm illerin dışında ayrı tutması gerektiğini de defalarca yazdım..
İstiyorum ki, artık herkes işin ucundan tutsun..
İskenderun’u ayakta tutan sanayisidir..
Herkes, acil bir soruna sahip çıksın..
Az ya da çok, ellerinden ne gelirse, tutunsunlar bu şehre..
Bir araya gelelim, konuşalım, omuz omuza verelim..
İskenderun’da Yeni Otogarı büyükşehir yapamıyorsa, hafif çelikten bu işletmenin yapımını üstlenecek hayırseverlerimiz olmalı..
Aşevi mi yapılacak, bir iş insanı üstlensin..
Her ay periyodik bir şekilde gıda alımını iş insanları sırayla yüklensinler..
Neden olmasın?
Siyaset üstü kenetlenelim..
İskenderun’u tertemiz, sorunlarından uzak bir şehir hüviyetine kavuşturalım.
Temizliğe gelince;
TYP’den işçi alımları yapılıyor.
45 mahallemiz var, Envitec yeterli gelmiyor, temizlik işine de kadrolar genişletilebilir..
Her mahallede süpürgeciler olsun.. Birçok mahallelerde sokakları vatandaşlar süpürüyor.
Özellikle bu konuda gerekli hassasiyetin gösterilmesini bekliyorum.
İskenderun’u bir takım gerekçeler yüzünden terk edenlerin şehri olmaktan çıkarmamız lazım.
Derhal, hep birlikte!
BİR SPİRAL KESİCİYE BAKAR!
Bugün otogara gittim. Yerinde olmayan, yıkılan, bertaraf olan otobüs terminaline..
Büyükşehir Belediyesi yenisini yapmak için ne zaman start verir, bilmiyorum..
Çünkü konuşulmuyor.. Gündemde yok!
Kış aylarına da başlangıç yaptık..
Yarın, yağmurda, çamurda yolcuların durumu ne olur, herkes gibi büyükşehir belediyesi de biliyor yaşanacak olan manzarayı..
Bırakın yeni otogarı konuşmayı, yıkılan binanın demir filizleri halen duruyor..
Üstelik, tam da araçların park ettiği yerde! Orada olduğum sürece içinde, firma sahipleri ve bazı yolcular da sitem etti.
Demir filizler keskin, ışıklandırma olmadığı için de araçlar park yaptığında bunların üzerinden geçiyor, bıçak gibi saplanıyor!
Onlarca aracın lastiği patladı..
Oysa, bir eleman görevlendirmeye bakar!
Spiral kesici ile bu filizleri temizlemek, bu kadar zor olmamalı..
Sözüm sadece eski otogarın yeriyle ilgili de değil, tüm sıkıntılı yerlerde vatandaşın talep ve önerilerine kulak verilmelidir..
Yoksa, bir adım ilerleyemeyiz!
